Bir Dakikalık Sevgi ve Saygı Duruşu

Çağa ayak uydurma mevzusunu yanlış mı anladık da böyle oldu dünya işleri? Her birimiz gergin, telaşlı, yahut mutsuz ve sağanak yağışlı… Banka sıraları, doktor sıraları, trafikler, meşgul çalan telefonlar, karşıdan karşıya geçmek isteyen yayalar, karşıdan karşıya yaya geçmeden onu geçmek isteyen taşıtlar, internetimizin bir dakika olsun gecikerek bağlanması ve dahası! Bir insanı en son ne zaman zamanı düşünmeden dakikalarca dinlediğini hatırlıyor musun? Onun söylediklerini anlamak yerine vereceğin cevapları düşündün, fark etmeden dinlemeyi kestiğin o anda kendi hayatına gömüldün, karşındaki o insandan dakikalarını esirgedin. Benim gibi, bizim gibi, hepimiz gibi… 

Sevgilerden arta kalan vakitleri saygısızlığa ve kırıcılığa armağan ettik. Zor olmamalı yanından çarpa çarpa geçtiğin bir insana “Afedersiniz!” demek. Acelesi olan birine sıranı vermek, mutsuz bir insana gülümseyerek halini hatrını sorup haliyle hallenmek, mutsuz olmasını beklemeden ona güzellikler dileyip yoluna devam etmek… Varsın hissiyatına ortak olmasın. Sen bir dene bakalım, sen bir gülümse bakalım. Yaşamak bu kadar haşin ve yorucu olmazdı bizler bu nüansları fark edip, fark etmekle kalmayıp yaşamalarına yardım edebilseydik. İnsanı anlamak bu kadar zor olmazdı şayet bütün benliğimizle dinleyebilseydik. 

Tahammülümüzü nerede yitirdik?

Nerelerde bekliyor bizleri, birbirimizden esirgediğimiz o vakitlerin her biri?

Tek kişilik dünyalar ordusu şimdi bu yeryüzü. Bunu izle. Bunu fark et. Birlikte izleyelim. Söz veriyorum daha güzel dinleyeceğim seni. Acelen varsa benim önüme geçebilirsin, 1 dakika gecikebilirim yaşamıma. İnsanı güzel insanlığından sevince ömrümde 1 dakika artar belki, belki o artan 1 dakikada daha çok severim. Üstelik inanabiliyor musun seni tanıma şartım da yok seni severken, sana saygı duyarken. Bir güzel hissin, bir güzelliğe olan hasretin yeter! Sen de öyle yapsan, sen de, sonra sen de, evet sen de…

1 dakika olsun gerçekten sevsek, saysak birbirimizi… Bu karmaşa hiç olur o vakit. 

Varlığı güzelliğe emanet edelim, ne mutlu ki sonsuz bir salıncak bu dünya!